Գրականության ոլորտում նախագահի մրցանակի շուրջ ստեղծված իրավիճակի մասին մոտ 20 օր առաջ գրել էինք, մասնավորապես այն, որ 2-րդ փուլ անցած 3 գրքերից Ղուկաս Սիրունյանի «Իմ թվերը» բանաստեղծությունների ժողովածուն կրկնության պատճառով քվեարկությունից դուրս էր թողնվել (ժողովածուում նախկինում տպագրված գործեր կային ընդգրկված), եւ ընտրությունը կատարվել էր 2 գրքերի՝ Արեւշատ Ավագյանի «Ինքնության գույնն ու իմաստը» եւ Հովհաննես Երանյանի «Ողորմություն Ֆրոսյային» գործերի միջեւ, որի արդյունքում հանձնաժողովի 7 անդամներից 2-ն իրենց ձայնը տվել էին Հովհաննես Երանյանի, 3-ը՝ Արեւշատ Ավագյանի գրքին, իսկ հանձնաժողովի 2 անդամ ընդհանրապես դեմ էին քվեարկել 2 գրքին էլ։ Քանի որ Արեւշատ Ավագյանի գիրքը ստացել էր ձայների մեծամասնությունը, բայց ոչ կեսը, ապա հանձնաժողովը ՀՀ նախագահին ուղղված դիմում-առաջարկով էր հանդես եկել: Թե ինչպիսին էր եղել այդ առաջարկության բովանդակությունը՝ տալ մրցանակ այս տարի գրականության ոլորտում, թե ոչ, հանձնաժողովի նախագահ Ազատ Եղիազարյանը դեռ օրեր առաջ չասաց՝ նշելով, որ նախագահի հաստատումից հետո միայն կասվի դրա մասին (նախագահի մրցանակն աղմուկ հանեց նաեւ նրանով, որ նախօրոք որոշված էր այն տալ Ղուկաս Սիրունյանի գրքին, բայց քանի որ գիրքը պայքարից դուրս մնաց, ապա հանձնաժողովի անդամները դրսեւորեցին դասական չուզողություն՝ 2 գրքերից եւ ոչ մեկին չտալով առավելագույն ձայն)։
Պարզվում է՝ օրերս ՀԳՄ նիստի ժամանակ Գրողների միության նախագահությունը նամակ է գրել նախագահին, որ, հաշվի առնելով գրականության շահերը, նախագահի մրցանակն այս տարի տրվի այն գրքին, որն ստացել է ձայների մեծամասնությունը, այսինքն՝ Արեւշատ Ավագյանի գրքին։ Ի դեպ, նախագահությունը երկար մտածել է՝ վերը նշված հարցը ձեւակերպել որպես խնդրա՞նք, թե՞ առաջարկ, վերջը կանգ են առել առաջարկի վրա։
Գրողների միության նախագահ Էդվարդ Միլիտոնյանից փորձեցինք ավելին իմանալ նամակի, դրա բովանդակության եւ ընդհանրապես ՀԳՄ դիրքորոշման մասին, բայց նա հարցը լսելուն պես ասաց, որ շատ զբաղված է եւ «ոտի վրա» չի կարող պատասխանել հարցերին։ Արված դիտարկմանը, թե խուսափո՞ւմ է պատասխանել նամակի հետ կապված հարցին, պահանջեց հարգել իր զբաղվածությունն ու ժամանակը։ Միլիտոնյանը հրաժարվեց անգամ մի նախադասությամբ մեկնաբանել նախագահին ուղղված իրենց նամակը։ Փաստորեն, ՀԳՄ-ն ուզում է դիրքորոշում արտահայտել՝ առանց դիրքորոշում ունենալու, ավելին՝ խուսափելով նույնիսկ դրա մասին բարձրաձայնելուց։
Մեզ հետ զրույցում հանձնաժողովի նախագահ Ազատ Եղիազարյանը նշեց, որ դեռ տեղյակ չէ՝ իրենց որոշումը նախագահը հաստատե՞լ է, թե՞ ոչ, միայն նշեց, որ չհաստատելու դեպքում բոլորս կիմանայինք՝ մեծ աղմուկ կլիներ։ Եղիազարյանը տեղյակ չէր նաեւ նախագահին ուղարկած ՀԳՄ նամակի մասին, բայց, ըստ նրա, ցանկացած դեպքում դա նախագահի որոշելիքն է: Նա միաժամանակ ակնարկեց, որ կասկածում է, թե նախագահը կարող է հանձնաժողովի որոշման հետ չհամաձայնել. «Որովհետեւ մեր որոշումը փոխել չի լինի, նա կարող է իրավաբանական այլ ձեւակերպում տալ, որ այս մարդն ստացել է ձայների հարաբերական մեծամասնությունը, եւ շնորհի այդ մարդուն»։ Այն դիտարկմանը, թե ստացվում է, որ ՀԳՄ-ն նախագահին ուղղված իր նամակով, փաստորեն, կասկածի տակ է դնում հանձնաժողովի որոշման արդարացիությունը, ապա Ազատ Եղիազարյանն այդպես չի մտածում. «Հիմա գրողներ են, որոշել են այդպես անել՝ թող անեն, ես հանձնաժողովի դեմ ուղղված բան չեմ տեսնում»։
Հետաքրքրվեցինք, թե, այնուամենայնիվ, հանձնաժողովի որոշումը հօգուտ գրողների՞ է, թե՞ ձեռնպահ դիրքորոշում են հանդես բերել, ըստ հանձնաժողովի նախագահի, իրենք միանշանակ պաշտպանել են գրականության շահերը։ Նշենք նաեւ, որ «գրականության շահը» նախագահի մրցանակի դեպքում նաեւ նյութական բնույթ է կրում, այն է՝ 10 հազար դոլարի չափով մրցանակային ֆոնդ։
Սոնա ԱԴԱՄՅԱՆ
No comments:
Post a Comment